پدر معماری ایران
هوشنگ سیحون
هوشنگ سیحون پدر معماری مدرن ایران در ۳۱ مرداد ۱۲۹۹ در تهران و در خانواده‌ای اهل موسیقی چشم به جهان گشود.
پدر بزرگ او میرزا عبدالله فراهانی مشهور به پدر موسیقی سنتی ایران و بنیانگذار این نوع موسیقی بود.
پس از پایان تحصیل معماری در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، به دعوت آندره گدار رئیس اداره باستان‌شناسی وقت ایران، برای ادامه تحصیل راهی پاریس میشود و به تکمیل دانش معماری خود می‌پردازد و در سال ۱۹۴۹ به درجه دکترای هنر می‌رسد.
او در بازگشت به ایران در سن 25 سالگی نخستین اثر معماری خود که بنای یادبودی بر آرامگاه بوعلی‌سینا بوده است را طراحی کردند.
آرامگاه ابوعلی سینا – همدان
سمت های هوشنگ سیحون
سیحون نزدیک به سه دهه در ونکوور کانادا زندگی کرد و شهروند افتخاری فرانسه بود.
- استاد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران.
- سه دوره رییس دانشکده تهران بودند.
- عضو شورای ملی باستان‌شناسی
- شورای عالی شهرسازی
- شورای مرکزی تمام دانشگاه‌های ایران
- 15 سال مسئولیت کمیته بین‌المللی ایکوموس وابسته به یونسکو
- مرمت بناهای تاریخی ایران را برعهده داشت.
برخی از آثار هوشنگ سیحون
- – آرامگاه بوعلی سینا
- – آرامگاه خیام
- – آرامگاه کمال الملک
- – طراحی بنای موزه توس
- – ساختمان بانک سپه واقع در میدان توپخانه تهران
- – سازمان نقشه برداری کل کشور
- – کارخانه نخ‌ریسی کوروس اخوان
- – کارخانه آرد مرشدی
- – سینما آسیا
- – سینما سانترال
- – کارخانه کانادادرای (زمزم فعلی ) در تهران و اهواز
- – و حدود ۱۵۰ پروژه مسکونی خصوصی
دیدگاه سیحون در معماری
او در سبک معماری خود بیش از هر چیز منطق را در نظر می‌گرفت. زیرا عقیده داشت هیچ‌گاه هیچ چیز نباید بی منطق در معماری به کار برود. حتی کوچکترین خط و کم‌ترین نقطه باید دلیل و معنی مخصوص به خود داشته باشند. او به تناسب اجزای طراحی و سادگی آن اهمیت زیادی می‌داد. زیرا حجم‌ها و تناسبات وقتی زیبا نباشند عوامل تزئینی، تأثیری در زیبایی آن نخواهند داشت.
او از طرح‌های بی‌معنی و بی‌مغز بیزار بود و عقیده داشت که حقیقت باید بی‌پرده در معماری خودنمایی کند. حتی اگر زننده باشد. زیرا حقیقت همیشه زیبایی و لطف مخصوص به خود را خواهد داشت.
سیحون در کنار معماری، به نقاشی از مناظر و روستاهای ایران می‌پرداخت و نمایشگاه‌هایی از این آثار خود در ایران و خارج از ایران برپا کرده بود.
بازسازی بناهای تاریخی
1 – آرامگاه فردوسی
طرح نخستین آرامگاه فردوسی توسط کریم طاهرزاده بهزاد (از اعضای انجمن آثار و مفاخر فرهنگی) ارائه شده بود که در سال ۱۳۱۳ خورشیدی به بهره‌برداری رسید. اما به علت ناآشنایی سازندگان به فنون آزمایش خاک، محاسبه نکردن دقیق و بی اطلاعی از وضعیت آب‌های زیرزمینی ناحیه طوس، ساختمان از همان نخستین سال‌ها، شروع به نشست کرد. هوشنگ سیحون در سال ۱۳۴۳ با حفظ طرح نخستین و الحاقات جدید، به بازسازی این فضا اقدام کرد.
آرامگاه فردوسی – مشهد
2 – آرامگاه ابن سینا
طی برگزاری مسابقه‌ای معماری در سال 1324 شمسی، برای طراحی آرامگاه ابن سینا، طبق نظر آندره گدار و محسن فروغی طراحی هوشنگ سیحون به عنوان طرح برگزیده مسابقه انتخاب گردید. این طرح در سال 1326 به عنوان طرح نهایی در نظر گرفته شد، اما از آنجائیکه هوشنگ سیحون در آن دوره در حال تحصیل در پاریس بود، نقشه این بنا در سال 1327 خورشیدی، که در واقع پایان نامه سیحون در دانشگاه پاریس بود، به انجمن آثار ملی واگذار گردید.
آرامگاه بوعلی سینا – همدان
3 – آرامگاه خیام
در مرداد ماه سال ۱۳۳۵ انجمن آثار ملی در نامه‌ای به سیحون نوشت که وضع بنای موجود آرامگاه خیام متناسب با شخصیت علمی و هنری خیام نیست و انجمن آثار ملی در نظر دارد در این مورد اقداماتی به عمل آورد. از سیحون خواسته شد، طرح و نقشه بس جدیدی متناسب با شخصیت خیام طراحی کند. سیحون و حسین جودت (ناظر انجمن آثار ملی)، پس از بازدید از مکان، در نامه‌ای به انجمن آثار ملی پیشنهاد جابجایی محل آرامگاه را دادند. طرح پیشنهادی سیحون در سال 1337 خورشیدی به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فرستاده شد و توسط محسن فروغی، زئیس وقت دانشکده هنرهای زیبا، تائید گردید.
آرامگاه خیام _ نیشابور
4 – آرامگاه کمال الملک
آرامگاه کمال الملک در شهر نیشابور واقع شده است. این بنا در 12 فروردین 1342 خورشیدی رونمایی شد. تزئیناتی که در طراحی این آرامگاه به کار رفته از کاشی معرق است. این کاشی که در معماری کاشانی بسیار پرکاربرد است، زادگاه کمال‌الملک را یادآور میشود.
آرامگاه کمال الملک – نیشابور
سرانجام این معمار برجسته و تاثیرگذار در پنجم خرداد ۱۳۹۳خورشیدی بر اثر پاره شدن رگ آئورت در بیمارستان ونکوور کانادا دیده از جهان فروبست.
سیحون در وصیت‌نامه خویش خواسته بود تا بنیادی به نام او توسط فرزندانش مریم و نادر سیحون برای نگهداری از تمام آثار نقاشی و طراحی او تأسیس شود و در نهایت همه این آثار به موزه‌ای در ایران اهدا شوند.
بنیاد مهندسی ساختمان در این متن سعی داشت نگاهی به آثار و زندگینامه هنرمند معروف ایرانی، هوشنگ سیحون بیندازد که آثار بی بدیل او در سراسر ایران هنوز هم پابرجاست.
Bonyadsite
اشتراک گذاری
